استاد تعلیم و تربیت آیچی ژاپن در نشست تخصصی بین المللی:
لزوم دو زبانه بودن معلمان، آشنایی با زبان نظریه و زبان عمل تعلیم و تربیت
پروفسور کراموتو استاد تعلیم و تربیت آیچی ژاپن، در نشست تخصصی بین المللی تربیت معلم به بیان سخنانی پیرامون دروس تعلیم و تربیت، زمینه های کسب دانش و شایستگی معلمی و ارتقاء حرفه ای معلمان پرداخت.
وی با اشاره به کارپژوهی و بررسی شیوه های تدریس بر لزوم داشتن برنامه درسی و ارتباط تنگاتنگ میان مدرسه و جامعه تاکید کرد.
پروفسور کراموتو با بیان ساختار آموزشی در ژاپن بر کاهش تعداد دانش آموزان و افزایش معلمان اشاره کرد و کیفیت بخشی و افزایش دانش و مهارت معلمی را در دستورکار آموزش و پرورش ژاپن دانست.
وی آموزش مستمر معلمان در دوره های ضمن خدمت، ایجاد مدرسه گروهی و ارتباط موثر و مناسب مدرسه با جامعه را از ویژگی های سیستم اداری و اجرایی آموزش و پرورش برشمرد.
استاد تعلیم و تربیت آیچی ژاپن، تغییرات سریع دنیای جدید را علت لزوم آشنایی معلمان با فناوری ارتباط، مشاوره، آموزش بین المللی و دانش جدید عنوان و خاطر نشان کرد: برای ارتقاء دانش و تعاون، باید مدارس به نهادهای اجتماعی کمک کند و از آنها یاری بگیرد.
وی با بیان اینکه آموزش تنها در مدارس شکل نمی گیرد بر آموزش و یادگیری از خانه و جامعه و لزوم تعامل آنان با یکدیگر تاکید کرد.
پروفسور کراموتو حرکت تربیت معلم پژوهش محور به عمل محور را از راهبردهای آموزش و پرورش ژاپن برشمرد و گفت: ما به دنبال دستیابی به فصل مشترک نظریه و عمل هستیم.
وی بررسی برنامه درسی برای معلم در سه حوزه آموزش، مدیریت کلاس و مدیریت مدرسه را از دیگر سرفصل ها دانست و درس پژوهی را از موارد مهم در ارتقاء کیفی عنوان کرد و افزود: تشکیل جلسه برای تدوین طرح درس پیش از کلاس، مشاهده حین تدریس و در نهایت بحث و بررسی نحوه تدریس معلم، اشتراک تجربیات و ارائه پیشنهادات برای ارتقاء شایستگی ها در ژاپن مورد توجه است.
استاد تعلیم و تربیت آیچی ژاپن با تاکید بر اهمیت یاددهی و یادگیری در مدارس ژاپن خاطر نشان کرد: هر معلم باید یک مشاور باشد، تنها آموزش درس کفایت نمی کند، معلم باید ذهن مشاوره ای برای درک احساسات و روحیات دانش آموزان را داشته باشد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود بر یادگیری زبان نظریه و زبان عمل در تعلیم و تربیت برای ارتقائ کیفی و لزوم پیوند میان خط مشی های مدرسه و شیوه های تدریس معلمان تاکید کرد.
وی دانشِ آموزشِ محتوایی را متاثر از سطوح تربیتی، ویژگی های کشورها و سابقه معلمان دانست.