پنل ارائه مقالات دانشگاه فرهنگیان در اولین کنگره ملی پیشگیری از آسیب های اجتماعی در استان خراسان شمالی برگزار شد

 به گزارش روابط عمومی معاونت دانشجویی،  محورهای این کنگره را خانواده، مدرسه، دانشگاه و آسیب های اجتماعی؛ سبک زندگی و آسیب های اجتماعی؛ معنویت و پیشگیری از آسیب های اجتماعی و رسانه و آسیب های اجتماعی معرفی شده است.

مدیرکل مشاوره، بهداشت و سلامت دانشگاه فرهنگیان، هیئت همراه و مشاوران دانشگاه فرهنگیان و جمعی از همیاران سلامت روان دانشگاه فرهنگیان خراسان شمالی راس  ساعت ۹ صبح روز سه شنبه بیست و دوم آبان ماه در افتتاحیه همایش در محل سالن اجتماعات مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی اسفراین و با حضور مقامات کشوری و استانی حضور یافتند. 

دکتر مصطفی عرب به عنوان رئیس پنل ارائه مقالات همکاران دانشگاه فرهنگیان در اولین کنگره ملی پیشگیری از آسیب های اجتماعی تصریح کرد: سرمایه اجتماعی مهم ترین عنصر در اثربخش بودن فعالیت های پیشگیری از آسیب های اجتماعی است. وی بیان کرد: سرمایه اجتماعی نه تنها در بحث پیشگیری از آسیب های اجتماعی و سلامت روانی بلکه در سلامت جسمی افراد هر جامعه هم اثر دارد.
وی بیان کرد: مشارکت اجتماعی اگر به حداقل برسد ساختار اجتماع ضعیف و مردم تعامل لازم را با حاکمیت برای تقویت سرمایه اجتماعی نخواهند داشت.
وی تاکید کرد: اگر ثروت اجتماعی تقویت شود، یک شهروند احساس خوب داشتن و مثبت عمل کردن را در زندگی خواهد داشت و چون ثروت اجتماعی کنونی ما آسیب دیده،  باید بدنبال عواملی برویم که سرمایه اجتماعی جامعه ما را تقویت می کنند. 
وی تصریح کرد: آنچه که ضرورت دارد و همچنین باید قشر جوان ما به آن حساسیت داشته باشد، شکوفایی اجتماعی است نه صرفا تنها آسیب شناسی کردن و ارائه تعاریفی از اصطلاحات آسیبهای اجتماعی مختلف. 
 دکتر مصطفی عرب، مسئولیت پذیرفتن را عامل مهم در تقویت سرمایه و ثروت اجتماعی دانست و افزود:  یک شهروند باید در جامعه قدرت انتخاب، مشارکت، استقلال و بیان ایده ها را داشته باشد این در واقع به کاهش آسیب های اجتماعی کمک می کند.
وی افزود: آموزش مهارت های زندگی و مهارت های اجتماعی یک نوع فرایند آموزش پیشگیری از آسیب های اجتماعی است.

مدیرکل مشاوره، بهداشت و سلامت دانشگاه فرهنگیان بیان کرد: وقتی سرمایه اجتماعی بالا باشد یک مکانیزم کنترل اجتماعی وجود دارد که این اجازه نمی دهد افراد مرتکب آسیب های اجتماعی شوند. به نوعی می توان گفت که وقتی سرمایه اجتماعی کاهش پیدا می کند، هر کس می خواهد گلیم خودش را از آب بیرون بکشد. در جامعه ای که سرمایه اجتماعی رو به افول است، مردم فقط مراقب این هستند که باد کلاه خودشان را نبرد؛ بنابراین مسئولیت اجتماعی کم می شود و وقتی کاهش مسئولیت وجود دارد در جلوگیری از حوادث و آسیب ها کسی پیش قدم نمی شود. 

همچنین در این پنل همکاران دانشگاه فرهنگیان مقالات خود را ارائه دادند که حدود بیست مقاله از دانشگاه فرهنگیان به صورت سخنرانی تایید شد.