معاون مرکز تخصصی مهدویت در ششمین نشست روحانیون دانشگاه فرهنگیان:
«مهدویت»، دکترین وحدت در بین همه ملل، مذاهب و ادیان است و این فرصتی است که ما می توانیم حجت خدا را به مردم معرفی کنیم
حجت الاسلام والمسلمین دکتر نصوری معاون مرکز تخصصی مهدویت در ششمین نشست تخصصی روحانیون شاغل به خدمت در دانشگاه فرهنگیان، در ابتدای سخنان خود با اشاره به برخی احادیث و روایات در مورد ظهور امام زمان(عج) بیان داشت: در خطبه ۱۵0 نهج البلاغه امیرالمومنین(علیه السلام) میفرمایند: اگر امام زمان(عج) ظهور کند حکمتها را میگشاید؛ پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) در روایتی میفرمایند: باب علم ۲۷ باب است که دو باب قبل از ظهور و ۲۵ باب در زمان ظهور حضرت اتفاق میافتد؛ همچنین امام باقر(علیه السلام) می فرمایند: امام زمان(عج) ظهور کند دست بر سر انسان ها می کشد و عقل مردم رشد پیدا میکند؛ در برخی منابع اخلاق هم اضافه شده است کار حضرت در زمان ظهور و اولویت حضرت تعلیم و تربیت و ارتقا علم است؛ این همان کاری است که قطعاً شما عزیزان و دست اندرکاران دانشگاه فرهنگیان و فرهیختگانی که در عرصه علم و تعلیم و تربیت برای زمینه سازی زحمت میکشید و همسو است با برنامههای زمینهسازی برای فرج امام زمان(عج) انشاءالله.
وی با اشاره به موضوع مورد بحث با عنوان «مهدویت، فرصت ها و تهدیدها» و جدی شدن دو دغدغه در دنیا اظهارداشت:یک مورد بحث خلاء معنوی است و دوم بحث توجه به پایان تاریخ است؛ از نظر معنوی بشر چون به سمت مسائل مادیگرایی گرایش پیدا کرده است، به سمت مسائل زندگی مدرن پیش میرود، درگیری ذهنی و درگیری رفتاری بشر امروز او را دچار چالشی به نام چالش معنویت کرده است و امروز خیلیها تلاش میکنند که با روش ها و برنامه های مختلف معنویت را ارتقا دهند که متاسفانه برخی از جریانات و جنبش های نوپدید دینی که دارد شکل می گیرد به بهانه بحث معنویت افراد را به جای اینکه خدامحور کند خود محور میکند و در مسیر گمراهی قرار داده و زمینه انحرافات ایجاد میشود؛ دغدغه دوم بحث پایان تاریخ بشر که میگوید: منجی میآید، منجی کیست و کجاست؟ منجی بیاید آغاز زندگی ماست یا پایان زندگی ما؟ کدام منجی برحق است؟ مسیحیها می گویند حضرت مسیح می آید؛ یهودی ها، زرتشتی ها، هندوها و بودایی ها هر کدام نام کسی را می گویند؛ مسلمانان نیز با هر گرایشی که باشند چه عزیزان اهل سنت و چه شیعیان در کلمه مهدی مشترک اند؛ حتی عزیزان اهل سنت ما میگویند اگر از عمر دنیا یک روز باقی مانده باشد خدا آن را طولانی می کند تا حتما مهدی بیاید یعنی عملاً مهدویت دکترین وحدت در بین همه ملل، مذاهب و ادیان است چه الهی چه غیر الهی و این یک فرصتی است که ما میتوانیم حجت خدا را به مردم معرفی کنیم؛ لازم نیست تطبیق بدهیم تشریح که میتوانیم بدهیم؛ لازم نیست بگوییم منجی که می آید همین مهدی است ولی در قالب بحث منجی قطعیتی که در نگاه آیندهپژوهی داریم نگاهمان قطعی است و معمولاً اندیشمندان غربی این را یک احتمال میدانند.
معاون مرکز تخصصی مهدویت افزود: وقتی ما میگوییم پایان دنیا با یک نگاه آینده پژوهی، وقتی میخواهیم تحقیق کنیم و به یک سرانجام درست برسانیم می توانیم آیات قرآن را ببینیم؛ در سوره قصص میفرماید: «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا» یعنی می آید عملاً جهان را در مسیر درست قرار میدهد یا در سوره انبیا آیه 105 می فرماید «و لقد کتبنا فی الزّبور من بعد الذّکر أنّ الارض یرثها عبادی الصّالحون» یعنی انسانهایی باشند که می آیند، یعنی بر مبنای قرآن ما انسانهای صالحی را باید تربیت کنیم که اینها بیایند و بسترساز نسبت به ظهور باشند.
حجت الاسلام دکتر نصوری با اشاره به 4 چالش جدی شیعیان در عصر غیبت بیان داشت: ما شیعیان چالشهای جدی در دوران غیبت داریم؛ اولی «فترت» است یعنی فاصله ای که بین ما و امام ایجاد شده است؛ دوم «حیرت» است یعنی سرگردانی و شیعیان سرگردان دنبال امام خود هستند درست است امام عین الله، اذن الله، وجه الله و خلیفة الله است ولی مردم در مسیری قرار میگیرند که او را پیدا کنند و با مبانی او بتوانند برنامه های زندگی شان را شکل دهند؛ بینش ها و منش های زندگیشان را بر اساس آن مهندسی کنند؛ سوم «فتنه» است یعنی خیلی از مسائل اعتقادی وارونه شده است؛ چهارم «یأس» است قطعاً هر کدام راه حلی هم دارد؛ در فترت اگر فاصلهای بین ما و امام ایجاد شده است راهش دعوت به امام است اگر در دعا می گوییم «اللهم اجعلنی من اعوانه و انصاره» یعنی من جزء یاران حضرت باشم؛ یعنی من باید تربیت را طوری انجام دهم که سرباز و یار امام زمان(عج) باشم؛ یعنی راهبرد ما تربیت و راهکار ما باید روشهایی باشد که در آموزش و پرورش، آموزش عالی، حوزه و جاهای دیگر و حتی در کانون خانواده باید تربیت ما تربیت نسل منتظر باشد؛ راه مبارزه با حیرت و سرگردانی دلالت است، با احساسات نمی شود مردم را به امام زمان(عج) دعوت کرد؛ باید ادله بیاورید یعنی نگاه عقلانی نسبت به امام زمان(عج) شکل بگیرد چون تفاوت ادله با فضای احساسی این است که بعضی ها پخته می شوند و بعضی داغ می شوند پخته هیچ وقت خام نمی شود ولی داغ زود سرد می شود این باز برمیگردد به امور تعلیم و تربیت که از چالش باید خودش را آزاد کند؛ راه مبارزه با فتنه دفاع است در دعا داریم که میگوید «و الذّابین عنه ...و المحامین عنه » اینها ماموریت هایی است که به عهده ماست یعنی باید طوری مطالب امام زمان به نسل امروز گفته شود که او بتواند از امام خودش دفاع کند نه اینکه فقط یک گوشه بنشیند و ذکر و دعا و مناجات کند؛ راه مبارزه با یاس امید است؛ آن امیدآفرینی که درست باشد یعنی طرف را به عنوان انسان منتظری که تلاش کند و آمادگی ظهور را داشته باشد تربیت کنیم امام صادق(علیه السلام) فرمودند: هر کسی دعای عهد را ۴۰ صبح بخواند در زمان ظهور حضرت میتواند جزء رجعت کنندگان باشد یعنی امیدی بدهیم که از آن یأسی که برای عدم ظهور حضرت مهدی اتفاق افتاده است بتواند خودش را نجات دهد ماموریت و کار دفاع از این چالش کار علما و اندیشمندان و نخبگان است کار کسانیکه متولی امور تعلیم و تربیت هستند؛ لذا در برنامههای اعتقادی و متون درسی و در فضای برنامه های اعتقادی نباید امام زمان را بخشی از کارمان ببینیم بلکه بدانیم امام تنها راه نجات بشر است؛ الان دوران غیبت است باید نوع نگاهمان منتظرانه باشد و وقتی امام بیاید زندگیمان در رکاب امام، مهدوی بشود.
وی با تاکید بر استفاده از دغدغههایی که در دنیا ایجاد شده است به عنوان فرصت افزود: دنیای امروز به خصوص بعد از انقلاب ما به شدت در بحث پایان تاریخ در دانشگاه های متعدد فعالیت دارند، مثلاً در دانشگاه سوربن فرانسه از سال ۱۹۷۹ شروع کردند، دانشگاه هایی در انگلستان، آمریکا، اسکاتلند و یا در همین اسرائیل غاصب شما میبینید ۴ موسسه آموزش عالی فقط برای مباحث آخرالزمان دارند کار میکنند؛ دانشگاه اورشلیم فارغ التحصیلانی داشته که الان سکاندار خیلی از امور مسائل آخرالزمانی هستند که طراحی ها و کتاب های زیاد دارند؛ بر اساس همین نگاه نسبت به برنامههای خودشان در دنیا تلاش میکنند دغدغه و جریانسازی هم در بین مردم ایجاد می کنند موسسه «پیو» یک موسسه علمی تحقیقاتی در آمریکا است؛ از سال ۲۰۰۶ از بین مسیحیان آمریکا سوال کردند که آیا مسیح در دوران عمر شما ظهور میکند و آیا مسیح را باور دارید؟ جالب است آمارها نشان میدهد که توجه به بحث موعود بسیار جدی است چهار سال بعد از همان مسیحیان آمریکا سوالات مشابه کردند جمعبندی که از سوالات در سال ۲۰۱۰ شد اینگونه بود که نیمی از جمعیت مسیحیان اعتقاد دارند که تا ۴۰ سال آینده مسیح ظهور خواهد کرد و نسبت به نظرسنجی قبلی رو به رشد بوده است؛ چیزی که از این نظرسنجیها دستگیرمان میشود این است که از یک طرف به ما امید میدهد از طرف یک تهدید است که اگر ما میخواهیم در زمینه موعود باوری تلاش کنیم باید به چه شکلی عمل کنیم؟ یک روایت است که ابوخالد کابلی به امام سجاد(علیه السلام) عرض میکند: من در زمان حضور امام خودم با این همه شواهد و بینه امام زمان خودم را نشناختم امام بعد از خودتان را می گویید چه کسی است؟ امام سجاد امام بعد از خود را تا امام زمان(عج) معرفی فرمودند و گفتند آن امام از ویژگی غیبت برخوردار است؛ ابوخالد گفت من با این همه بینه امام را نشناختم چطور آنها بدون هیچ بینه و شواهدی امام خود را درک میکنند؟ امام(ع) فرمود وقتی غیبت فرابرسد کسانی که قائل به امامت باشند نه اینکه فقط اعتقاد داشته باشند عملاً هم منتظر باشند اینها بهترین مردم کل زمان هستند؛ خالد میگوید چطور به اینجا می رسند که من در این زمان نرسیدهام؟ امام میفرمایند: چون خداوند به آنها سه چیز را عطا میکند: عقل، فهم و معرفت یعنی انسان ها تا توحید محور نشوند امام محور نمی شوند؛ عقل یعنی با نگاه عقلانی امام خودشان را بشناسند و فهم یعنی فهم در دین باید عمیق باشد؛ کسی در دین عمیق است که سه ضلع دین یعنی عقاید، اخلاق و احکام را مقید باشد و سوم معرفت که آن هارا با یک اخلاص و شیعه واقعی می رساند و اینها منتظران واقعیاند؛ اگر در این فضا ما بخواهیم مردم را به پایان تاریخ با نگاه مهدویت متوجه کنیم باید ببینیم چقدر نگاه عقلانی و استدلالی از امام می دانند؟ چه قدر فهم در دین دارند؟ آیا گرایشها به سمت دین شتاب پیدا می کند؟ آیا معرفت نسبت به امام معامله است یا معاشقه؟ لذا اگر با این نگاه پیش بروند آن وقت است که از امام دفاع می کنند.