احمد آرام
( تهران، 1377-1283)
چهره ماندگار؛ معلم ؛ مترجم و نویسنده

زندگینامه:

احمد آرام در 7 فروردین 1283 در تهران متولد شد، پس از پایان تحصیلات متوسطه از دارالفنون، سپس به رشته حقوق روی آورد ولی پس از چندی آن را رها کرد و به پزشکی تمایل یافت. ولی این یک نیز چندان پایبندش نکرد و سال آخر پزشکی، آن را نیز رها کرد و به فعالیت های فرهنگی و ترجمه روی آورد. استاد آرام از بزرگان ترجمه و نیز از بنیانگذاران تالیف کتاب های درسی در ایران است، احمدآرام روز 14 فروردین 1377 درگذشت.

 

سوابق و فعالیت ها:

 در سال 1304 به تدریس فیزیک و شیمی پرداخت.

وی به همراه دکتر نصیری از نخستین مولفان کتاب های درسی و آموزشی بود و مدتی به عنوان معاون وزیر آموزش و پرورش در دهه 20 خورشیدی فعالیت داشته است.

وی تا حدود سال 1330 نزدیک به چهل جلد کتاب درسی و آموزشی نوشت.

کتاب ها را به صورتی ترجمه می کرد که برای عموم قابل استفاده باشد.

از جمله کسانی بود که توجه ویژه ای به کاربرد واژگان صحیح داشت و در وضع لغت نیز اصول و مبانی ای را در نظر گرفت تا خدشه ای به اصالت زبان فارسی وارد نیاورد.

افتخارات:

در سال 1382 به عنوان یکی از چهره های ماندگار برگزیده شد.

آثار و کتاب ها:

 ترجمه بیش از 200 اثر از زبان های انگلیسی، فرانسه و عربی

 

دکتر آرام راجع به تدریس و علاقه اش به شغل مقدس معلمی میگوید:" من به معلمی عشق می ورزم؛ زیرا معلم ها، پاکیزه ترین و مخلص ترین انسان ها هستند. آنها با پاکیزه ترین انسان ها که جوان هستند سروکار دارند."