ابیاتی از ارادت شعرای همدانی به شهید خدمت؛
پَر بکش این هوا، هوای تو نیست/ زیستن در قفس سزای تو نیست
شعرای همدانی در فراق شهید جمهور و همراهانش و گرامیداشت آنها با زبان هنر و به ویژه هنر فاخر شعر سروده هایی زیبایی را به زیور طبع آراسته اند که با هم برخی از این اشعار را مرور می کنیم.
حرف از مدعی، عمل از تو
پر بکش! این هوا، هوای تو نیست
زیستن در قفس سزای تو نیست
تن خاکی کجا و جان جهان؟!
آسمانا! زمین برای تو نیست
«خائنی» پشت میز خدمت بود
«گرم جایِ» سِمَت که جای تو نیست!
از «عبایِ نفاق» دانستیم
«انگلستان» پسِ عبای تو نیست
حرف از مُدعی، عمل از تو
عملت هست و ادعای تو نیست
بنگر ای «مشهدالرضا» بنگر!
این همان «خادم الرضا» ی تو نیست
ای حسین این «سلاله ی خونین»
از شهیدان کربلای تو نیست؟
آی ققنوسِ خون و خاکستر!
سوختن، ختمِ ماجرای تو نیست…
شعر: سید حسام حسینی
از هجمه طعنه‌ها چه بی تاب شدی
در ظلمت شب شبیه مهتاب شدی
شد ضامن تو امام هشتم وقتی
مهمانِ سر سفره ارباب شدی
شعر: نرجس قادری
یک‌بار دگر ستاره ها را چیدند
بر پیکر و زخم ما نمک پاشیدند
اینان که شهید راه خدمت شده اند
بر کنگره های عرش می‌تابیدند
شعر: پرویز بیگلری
ای اهل حرم کبوتری گم شده است
با بال شکسته زائر قم شده است
از مادر خود بس که نشانی دارد
محبوب دل تمام مردم شده است
شعر: نرگس شعبانی
نه توی خانه‌ات بودی
نه جشن و کاخ رویایی
همیشه در سفر بودی
همیشه فکر آبادی
تو رسم باغبانی را
به مردم یاد می‌دادی
تو هر حرفی که گفتی را
عمل کردی به زیبایی
نه توی خانه‌ات بودی
نه جشن و کاخ رویایی
سفر بال رهایی شد
نفهمیدیم رازت چیست؟
سفر پایان رسید اما
«حکایت همچنان باقیست»
دوشنبه وقت پرواز است
دوشنبه روز بارانی
برای ضامن آهو
زیارت‌نامه می‌خوانی
شعر: مریم زندی