دانشگاه فرهنگیان، سازمانی جانشین و میراث دار مراکز تربیت معلم پیشین است.

به دنبال گفتگوی اختصاصی خبرنگار اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل دانشگاه فرهنگیان با دکتر ساکی، معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی این دانشگاه، نظر مخاطبان عزیز را به برخی پرسش های موجود در حوزه ی وظایف و عملکرد معاونت هماهنگی دانشگاه و پاسخ های دکتر مایلی، سرپرست این معاونت، جلب می نماید:

>به عنوان اولین پرسش بفرمایید شاخص های انتخاب سرپرستان جدید پردیس ها و مراکز آموزش عالی دانشگاه چیست؟

= این شاخص ها به دو دسته عمومی و اختصاصی تقسیم می شوند؛ با توجه به تأکید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، داشتن مدرک دکتری لازم است. همچنین مدرک مرتبط و عضویت در هیأت علمی پردیس ها و در اولویت بعدی، در ادارات کل آموزش و پرورش و در نهایت، به عنوان عضو هیأت علمی یک دانشگاه معتبر از جمله شرایط عمومی می باشد.

ازسویی دیگر، سابقه اجرایی قابل قبول و توانایی های مدیریتی حائز اهمیت بوده و از جمله سایر شرایط اختصاصی نیز، داشتن صلاحیت عمومی و گزینش از سوی مراجع ذیصلاح می باشد.

>برخی مشکلات  موجود فراروی دانشگاه از جمله صدور احکام اعضای هیأت علمی، یا بعضا مشکلات موجود در بخش فضا و تجهیزات و ...ناشی از چیست؟ مسؤولان دانشگاه برای رفع این مشکلات چه اقداماتی به عمل آورده اند؟

=مهمترین این مشکلات، ناشی از آن است که این سازمان، در واقع، جدید التأسیس نمی باشد که بخواهد با پایه ریزیِ ساختارها و مجموعه ی سازمانی جدید، کارها را به پیش ببرد.

دانشگاه فرهنگیان، سازمانی جانشین و میراث دار مراکز تربیت معلم پیشین است. از همین رو، باید با حفظ بخشی از میراث گذشته، مراحل تحول را به آموزش عالی و در سطح یک دانشگاه طی نماید؛ مثلا سطح اعضای آموزشی خود را از دبیر و مدرسی به عضویت هیأت علمی و یا سطح امکانات و فضای خود را از حالت آموزشی متوسطه و مراکز تربیت معلم سابق به دانشگاه ارتقا دهد.

>شما آینده دانشگاه فرهنگیان را با وجود این مشکلات،چگونه تصویر و ارزیابی می نمایید؟

=این دانشگاه چه از لحاظ پشتوانه معنوی و چه مادی، دارای امکانات بالقوه و بالفعل مناسب و نوید بخش آیندهای درخشان است؛ رهنمودهای اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله العالی) پیرامون اهمیت بسیار فراوان دانشگاه فرهنگیان و حمایت معظم له از ضرورت وجود و لزوم بهبود وضعیت این دانشگاه، همچنین وجود رئیس جمهور به عنوان رئیس هیأت امنای این دانشگاه، قطب بودن آن در ساحت تعلیم و تربیت، تصویب قانون تشکیل دانشگاه در بالاترین مرجع شورای علمی، فرهنگی یعنی شورای عالی انقلاب فرهنگی، جذب بیش از 20 هزار دانشجو در اولین سال تأسیس دانشگاه و برقراری رابطه ی قوی و مستحکم و دو سویه و سازنده با وزارت آموزش و پرورش ، داشتن نیروهای آموزشی و اداری بسیار با تجربه و فرهیخته موجود که از مراکز تربیت معلم سابق داخلی دانشگاه بوده یا جذب شده اند و ...، نوید بخش آینده ای روشن و درخشان برای دانشگاه است.