شیطان

به شیطان گفتم لعنت بر تو باد.

لبخند زد؛

گفتم: چرا می خندی؟

پاسخ داد: از نادانی تو خنده ام می گیرد.

پرسیدم: مگر چه کرده ام؟

گفت: مرا لعنت می کنی در حالی که هنوز بدی ام را به تو، آغاز نکرده ام.

با تعجب گفتم: پس چرا زمین می خورم؟

گفت: نفس تو، مانند اسبی است که آن را رام نکرده ای...نفس تو، هنوز وحشی است... تورا زمین میزند.

گفتم: پس تو چه کاره ای؟

گفت: هر وقت سواری آموختی، برای رم دادن اسب تو خواهم آمد ...

فعلا مرا با تو کاری نیست، اگر میتوانی برو سواری بیاموز.