شهید بهنام یوسفی اردبیلی

شهید بهنام یوسفی در سال 1345 به دنیا آمد. از دوری خانواده نگران بود که در هنگام خداحافظی گفت:" نسیم دلنواز سحر یاد و خاطرات مرا سمت شما خواهد آورد تا احساس تنهایی نکنید، من بخاطر بقای حق و فنای ستم جان نثار خواهم کرد".

سرانجام دانشجوی مرکز تربیت معلم علامه طباطبایی اردبیل که عمری را در جبهه گذرانده بود و از رانندگی آمبولانس تا آرپی جی زدن را تجربه کرده بود در پنجم اسفندماه سال 1365 در منطقه عملیاتی شلمچه در حالی که آرپی جی بر شانه هایش بود در اثر اصابت ترکش شربت شهادت نوشید.

فرازی از وصیت نامه شهید:

شهادت پیام است، هدف است، سخن است که باید گفت و نوشت و شنید و درک کرد، هر قطره خون شهید با جامعه سخن ها می گوید حرف ها دارد و نوشتاری است که صفحاتش باید در برابر دید گان جامعه باشد.

خدایا من در شهادت دوستانم در پرپر شدن لاله های جوان گلستان ایران عزیز من به هنگام بلند شدن ناله های کودکان مادر از دست داده در بمباران دشمن با تو پیمان بستم و عهد نمودم که تا پایان راه بروم و حال بر پیمان خود وفا کرده ام.

الهی! من به وفاداری و خلوص عمل نمودم تو نیز مرا بپذیر.

برادران و خواهران من، باید حق را شناخت و با کسانی که در دنیا با حق می ستیزند، مبارزه کرد. کافی نیست انسان ستمگر نباشد بلکه لازم است از ستمدیدگان نیز دفاع کند.

سخنی دارم با دانش آموزان آینده ساز! شما باید افرادی مفید و پاک برای خدمت به اسلام شوید و سنگر مقدس درس و علم را به دست منحرفین و منافقین که همیشه از صدر اسلام تاکنون بوده اند، ندهید" گر مرد رهی میان خون باید رفت...."