Sorry! your web browser is not supported;

Please use last version of the modern browsers:

متاسفانه، مروگر شما خیلی قدیمی است و توسط این سایت پشتیبانی نمی‌شود؛

لطفا از جدیدترین نسخه مرورگرهای مدرن استفاده کنید:



Chrome 76+ | Firefox 69+
در پیام دکترمهرمحمدی به مناسبت هفته پژوهش تاکید شد:

عمق و گستره پژوهش در هر دانشگاهی مستقیما در گرو تکاپو، دغدغه مندی و احساس مسئولیت پژوهشی استادان است

دکتر مهرمحمدی سرپرست دانشگاه فرهنگیان در پیامی ضمن گرامیداشت و تبریک هفته پژوهش به دانشجومعلمان، استادان و همکاران دانشگاه تصریح کرد: بار دیگر هفته پژوهش فرا رسید و نظر همگان را بیش از پیش به موضوع پژوهش معطوف نمود. در دانشگاه فرهنگیان برغم تلاشهای صورت پذیرفته  کماکان در تب و تاب شکل گیری جریان بارز و شاخص پژوهشی به سر می بریم. پژوهش هنوز از وضعیتی امیدوار کننده برخوردار نشده است. این شرایط بیش از هر چیز هویت استادان دانشگاه را با چالش مواجه می کند. چون عمق و گستره پژوهش در هر دانشگاهی مستقیما و شاید منحصرا در گرو تکاپو، دغدغه مندی و احساس مسئولیت پژوهشی استادان آن است.

متن کامل پیام به شرح ذیل است:

 

استادان، دانشجویان و همکاران گرامی دانشگاه

سلام بر شما

هفته پژوهش بر شما عزیزان مبارک باشد.

بار دیگر هفته پژوهش فرا رسید و نظر همگان را بیش از پیش به موضوع پژوهش معطوف نمود. در دانشگاه فرهنگیان برغم تلاشهای صورت پذیرفته  کماکان در تب و تاب شکل گیری جریان بارز و شاخص پژوهشی به سر می بریم. پژوهش هنوز از وضعیتی امیدوار کننده برخوردار نشده است. این شرایط بیش از هر چیز هویت استادان دانشگاه را با چالش مواجه می کند. چون عمق و گستره پژوهش در هر دانشگاهی مستقیما و شاید منحصرا در گرو تکاپو، دغدغه مندی و احساس مسئولیت پژوهشی استادان آن است.

بخشی از این انفعال را باید تاریخی دانست. همه می دانیم که تاریخ تربیت معلم بر بنیاد پژوهشگری و تکاپوی معطوف به تولید علم نافع توسط مدرسان بنا نهاده نشده است. تغییر مدار یا توسعه سپهر کنش وری استادان به گونه ای که این بعد مهم را نیز در بر بگیرد کار آسانی نیست. استادان این نهاد عظیم خود را آموزشگر می دانند و پژوهشگری را به عنوان یک تکلیف حرفه ای درونی نساخته اند. همواره از همکاران شنیده و می شنوم که افتخار ما برخورداری از ظرفیت آموزشگری منحصر به فرد و ممتاز است و تصدیق می کنم که این ظرفیت مایه مباهات نیز هست. اما دانشگاه تربیت معلم( فرهنگیان) که تاسیس آن  را در قامت یک دانشگاه مایه امید و مباهات و رخدادی مبارک است را باید در همین قامت دانشگاهی به رسمیت شناخت و ارج نهاد. بارها گفته ام که یکی از نشانه های این ارج گزاری، یا شکر نعمت، اهتمام به پژوهش است. به دیگر سخن، دریغ است که با تداوم رکود در این زمینه وجهه دانشگاهی تربیت معلم مورد تردید واقع شود یا اصطلاحا دانشگاه ما و شما از سکه بیفتد!

در برنامه راهبردی دانشگاه که به تازگی به تصویب هیات امنا نیز رسیده است، این جنبه مورد توجه و اهتمام بوده و فرازهای مهمی در همه مولفه های برنامه به امر توسعه پژوهش اختصاص یافته. پیش از برنامه راهبردی هم اساسنامه دانشگاه به عنوان یک سند بالادستی این معنا را برجسته ساخته است.

به هر روی، تغییر ریل جریان تربیت معلم از آموزشی صرف به آموزشی و پژوهشی بنا به این پیشینه، کار ساده ای نیست. اما بنا به ضرورت تضمین کیفیت تربیت معلم و صیانت از حیثیت دانشگاهی تربیت معلم باید مورد اهتمام باشد. باید چشم ها را شست و به گونه ای دیگر به این صحنه نگریست. باید امیدوار بود که این شعله کم جان، جان بگیرد و فراگیر شود.

برای این اتفاق، البته مدیریت دانشگاه و به ویژه معاونت پژوهش و فناوری هم باید برنامه ریزی، هدف گذاری و آسیب شناسی مستمر کند. استادان علاقمند بر این باورند که بسترها آنچنان که باید مهیا نیست و موانعی بر سر راه توسعه پژوهش و انگیزه مند شدن آنان برای پاگذاردن به این عرصه وجود دارد. رایزنی و گفتگو در این زمینه باید ادامه یابد و برای رفع موانع سازمانی چاره اندیشی شود. من در همین مقال کلیه استادان عزیز دانشگاه را به تامل بیشتر در زمینه موانع و راه های عبور از ان ها دعوت می کنم و از معاونت پژوهشی هم انتظار دارم همت بیشتری در این جهت به کاربندد تا از بصیرت استادان در بعد مساله شناسی و راه حل یابی بیش از پیش استفاده شود.

ایامتان قرین توفیق بیشتر باد. انشاءالله