واژه نامه

 

باسمه تعالی

 

واژه نامه

 

تخلف اداری: هر نوع فعل یا ترک فعلی که به موجب این قانون برای آن مجازات تعیین شده است.

مجازات اسلامی: راجع به انواع جرائم و مجازات و اقدامات تأمینی و تربیتی است که در باره مجرم اعمال می شود.

ابلاغ: رساندن یک سند رسمی به اطلاع شخص یا اشخاص معین است که با رعایت تشریفات قانونی مخصوص انجام    

          می شود.

مقررات: به معنای عام شامل قانون ، تصویب نامه ، آیین نامه ، بخشنامه و هر چه که ضمانت اجراء داشته باشد.

 اخطار: در اصطلاح اداری یادآوری کردن رسمی یک یا چند مطلب در حدود مقررات جاری است.

 برائت: اصطلاح خلاصه شده اصل برائت است و اصل برائت در اصطلاح فقهی عبارت است از گرایش به طرف نفی  

            الزام قانونی وعدم تعهد و تکلیف و آزادی اراده در موقع برخورد با شک در تکلیف

محکومیت: وصف محکوم به حکم مرجع صلاحیتدار قضائی یا اداری است.

منع پیگرد (تعقیب): قراری که بازپرس در صورت کافی نبودن دلایل جرم منتسب به متّهم صادر می کند.

جرم: عملی است که قانون آن را از طریق تعیین کیفر منع کرده است یا هر فعل یا ترک فعل که در قانون برای آن مجازات

          تعیین شده باشد ، جرم محسوب وی شود.

توبیخ کتبی: برگه ای است حاوی موضوع نکوهش که از طریق اداری به نکوهش شده ابلاغ می گردد.

انفصال دائم: وضع مستخدمینی است که به موجب حکم قطعی دادگاه اداری یا کیفری ، اصالتاً یا تبعاً برای همیشه از

                   خدمت دولت محروم است. ( بند "ذ" ماده 124 قانون استخدام کشوری و بند "ه" ماده 120 قانون مدیریت   

                   خدمات کشوری)

انفصال موقت: وضع مستخدمینی است که به موجب حکم قطعی دادگاه اداری یا کیفری ، اصالتاً یا تبعاً برای مدت معینی

                       از اشتغال به خدمت ممنوع است. ( بند "ذ" ماده 124 قانون استخدام کشوری و بند "ه" ماده 120 قانون

                       مدیریت خدمات کشوری)

رأی قطعی: هر رأیی که قابلیت اجراء داشته باشد ، قطعی است.

پژوهش: اعتراض به رأیی که در مرحله رسیدگی بدوی صادر شده است.

  تهمت: افتراء و آنچه که کسی به آن متهم می شود.

 افتراء: جرمی است که عناصر آن عبارتند از الف) اسناد امری به کسی بر سبیل حکایت ، اسناد باید صریح و نسبت به

             یک یا چند نفر معین باشد ولی تصریح به اسم ضرورت ندارد ب) قصد اضرار به مجنی علیه ، اسناد امر مذکور

             به یکی ازطرق مذکوردر قانون باشد یعنی به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا بوسیله انتشار اعلان باشد.

  جعل: ساختن امری از روی قصد و برخلاف واقع ، مانند سند مجعول و سکه قلب است.

 رشوه: دادن مالی است به هریک از مستخدمین و مأمورین دولتی خواه رسمی یا غیررسمی برای انجام دادن یا اجام ندادن

           امری که مربوط به سازمان های مزبورمی باشد اعم از اینکه امر مزبور مربوط به وظایف آنها بوده یا آنکه مربوط

            به مأمور دیگری  در آن سازمان باشد، خواه آن کار را انجام داده یا نداده و انجام آن بر طبق حقانیت و وظیفه بوده

             یا نبوده باشد و یا در انجام یا عدم انجام آن مؤثر بوده یا نبوده باشد.  

نشر اکاذیب: به انتشار و اشاعه با سوء نیت اخبار دروغ و وقایع خلاف واقع گفته می شود.

اخاذی: باج گیری و گرفتن مال یا جنسی به زور و تهدید از شخصی

اختلاس: برداشتن مال غیر از راه خدعه . عناصر اختلاص عبارتند از:

          الف) مرتکب کارمند دولت باشد اعم از آنکه رسمی یا غیررسمی باشد.

           ب) مال منقول یا وجه نقد را که به مناسبت انجام وظیفه اش به او سپرده اند بردارد.

           ج) قصد متقلبانه داشته باشد

            د) عمل به قصد خود کند (یعنی صرف قصد کافی نیست)

           و) تحصیل مال یا نفعی کند

     

    برگرفته از مجموعه کامل قوانین و مقررات محشای رسیدگی به تخلفات اداری منتشر شده توسط مرکز آموزش مدیریت دولتی ریاست جمهوری   1390