Sorry! your web browser is not supported;

Please use last version of the modern browsers:

متاسفانه، مروگر شما خیلی قدیمی است و توسط این سایت پشتیبانی نمی‌شود؛

لطفا از جدیدترین نسخه مرورگرهای مدرن استفاده کنید:



Chrome 76+ | Firefox 69+
دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان و کسب تجربه های جدید:

یادداشت های روزانه دانشجو معلمان از سفر به مالزی(یادداشت سوم)

در پی سفر تعدادی از دانشجومعلمان به مالزی در چارچوب  تبادل کوتاه مدت دانشجو بین دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه مالایا، تجربیات این سفر چند روزه، هر روز به قلم یکی از دانشجومعلمان  روی سایت قرار  میگیرد.
این سومین یادداشت از این مجموعه است.

امروز 17 جولای به سمت   faculty of education راهی شدیم.
از آنجا که رییس دانشکده به دلیل جلسات کاری در دانشکده حضور نداشتند، با معاون دانشکده دیدار کردیم.
در این دیدار خانم adelina wsami، معاون دانشکده، خانم دکتر زهرا نعیمی، چند تن از استادان و کارمندان حضور داشتند.

در ابتدا برنامه طراحی شده برای این ده روز را به همکاری هم بررسی کرده و معاون دانشکده توضیح مختصری در مورد هر یک از روزها ارائه دادند.
ایشان از حس و حال ما درباره حضورمان در دانشگاه پرسیدند و  وضعیت ما را  در خوابگاه جویا شدند تا از ایجاد فضای رسمی جلوگیری کرده و تلاش کردند که ما راحت باشیم.
سپس از طریق کلیپ معرفی دانشگاه، اطلاعاتی در مورد دانشگاه و دانشکده آموزش به ما ارائه شد
و ما را تا حدی با تاریخچه و ساختار دانشگاه آشنا کردند.

این دانشگاه در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته های مختلف دانشجو میپذیرد. این دانشکده نیز در سطح جهانی داری رتبه 41 است و تمام تلاش مسئولین برای بهبود در سطح جهانی است.
ما نیز به معرفی دانشگاه فرهنگیان پرداختیم. در ابتدا کلیپ آماده شده در مورد بازدید دانشجویان مالزی از ایران را برای حضار جلسه به نمایش گذاشتیم.

آنها از دیدن کلیپ و اقدامات و تدارکات کشور ایران بسیار خرسند شده و خواستار آپلود لینک این ویدئو در سایت دانشگاه مالایا شدند. در ادامه یکی از اعضای گروه در مورد تاریخچه، ساختار دانشگاه فرهنگیان و دوره های کارورزی مطالبی را ارائه کرد که برای معاون بخش  education خیلی جالب بود و در مورد دوره های کارورزی در ایران سوالات متعدد داشتند. در مورد میزان ساعات تدریس در هنگام تحصیل و امنیت شغلی پس از اتمام تدریس و ... تفاوت هایی وجود داشت اما محتوای دروس تدریس شده تا حد زیادی یکسان بود.
پس از اتمام جلسه از قسمت های مختلف دانشکده آموزش در دانشگاه مالایا دیدن کردیم.
در ابتدا دانشجویان کره ای که برای دوره یک ماهه در دانشگاه مالزی بودند را ملاقات کرده و از تجربه دو هفته ای اقامت آن ها در دانشگاه  مالایا پرسیدیم.
برنامه بعدی تدارک دیده شده بازدید از  early Childhood center بود. در این مرکز مربیان مهد کودک آموزش داده میشدند و dr.mariani، مدیر آن مجموعه روش جالبی برای آموزش مربی داشتند.

آن ها در مرکز خود فضایی شبیه مهدکودک طراحی کرده که شامل قسمت ها و فعالیت های  مختلف میشد: معرفی حیوانات، اعداد، میوه ها، رنگ ها و... از طریق بازی، سرگرمی و کاردستی. در این فضا، با مربیان تحت آموزش مانند خردسالان رفتار میشد تا بهتر با شیوه های تربیت کودکان آشنا شوند.
بازدید بعدی از مهد کودک دانشکده بود که در آن کودکان خردسال تا نوپا را نگهداری میکردند. نکته قابل توجه این بود که این مهد کودک به دلیل محدودیت ظرفیت پذیرش برای کودکانی که والدین آن ها از کارکنان، اساتید و دانشجویان دانشکده هستند، اولویت قائل میشد و هدف تاسیس مهد کودک این بوده که والدین خصوصا مادرانt دغدغه دوری از فرزندان خود را نداشته باشند. ما همگی از دیدن کودکان مالایی بسیار هیجان زده و خوشحال شدیم و در انتهای بازدید از مهد کودک با کلوچه های خانگی تهیه شده توسط مادران کودکان پذیرایی شدیم.

پذیرایی از بازدید کنندگان یکی از رسوم مردم کشور مالزی ست که در طول دوره اقامت و بازدید های متعدد بسیار لذت بخش است.
پس از بازدید از مهد کودک، در یکی از اتاق های تشریفات دانشکده برای ناهار، پذیرایی شدیم.
در این روز همچنین از موزه seni Asia بازدید کردیم. در این موزه صنایع دستی بسیاری از فرهنگ های مختلف مانند چینی، هندی، مالایایی و بویژه ایرانی دیده میشد. از جمله آثار ایرانی موجود در موزه میتوان به لباس جنگی باستانی و یک حکمت از نهج البلاغه که بر کاشی های ایرانی حک شده بود اشاره کرد.
نماینده موزه که ما را همراهی میکرد، از ما خواهش کرد که معنی و مفهوم این حکمت را برای وی ترجمه کنیم تا در بازدید های بعدی موزه برای دیگران عنوان کند.
در آخر نماینده موزه نحوه نواختن ساز های سنتی مالایی را به ما نشان داد که حسن ختامی بر یک روز ماجرا بود.
در طول روز هدیه هایی به رسم یادبود از طرف تیم اعزامی به مسوولین هر بخش بازدید شده تقدیم شد.


(به قلم نسیم نعمتی)