دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان و کسب تجربه های جدید:
یادداشت های روزانه دانشجو معلمان از سفر به مالزی(یادداشت چهارم)
در پی سفر تعدادی از دانشجومعلمان به مالزی در چارچوب تبادل کوتاه مدت دانشجو بین دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه مالایا، تجربیات این سفر چند روزه، هر روز به قلم یکی از دانشجومعلمان روی سایت قرار میگیرد.
این چهارمین یادداشت از این مجموعه است.
جمعه 21 جولای طبق برنامه ی روز هفتم که از طرف دانشگاه مالزی (UM) برای ما تدارک دیده شده بود همگی در محل کالج حاضر شده و پس از حضور دکتر نعیمی و اطمینان خاطر ایشان از اجرای برنامه راس ساعت مقرر در ساعت 10 صبح در محل DRAMA CAMP که در خود دانشگاه قرار داشت حضور یافتیم.
بی تردید میتوان گفت با حضور در بازدید های پیشین همگی انتظار ارائه شدن یک سخنرانی ابتدایی و بمباران مطالب علمی را داشتیم اما بعد ها متوجه شدیم برنامه یی که برای ما در طول این مدت در نظر گرفته شده بود با نگاهی موشکافانه و دقیق جهت ارتقاء هرچه بیشتر مهارت های معلمان در امر تدریس است.
اولین صحنه ای که با آن مواجه شدیم سالن آمفی تئاتر بزرگی بود که خانم مسنی در آن بر روی یکی از صندلی های ردیف اول نشسته بود لبخند به لب داشت و در همان حال خوشامد گویی گرم خود را با ما آغاز کرد.
دکتر روزلینا که مدرک دکتری خود را از دانشگاه ایندیانای امریکا گرفته و در رشته ی تئاتر و ادبیات نمایشی فعالیت داشت بسیار خوشرو و خوش برخورد بود و به نوعی اولین غافلگیری سفر را برایمان رقم زد.
از آنجاییکه از رشته تحصیلی ایشان باخبر بودیم ذهن همگی مان به سمت داستان نویسی و شیوه طراحی داستان در زبان انگلیسی رفته بود اما چیزی که پس از انتهای برنامه همگی به آن اذعان کردیم این بود که برنامه ی متفاوت امروز گرچه در ظاهر و در قیاس با سایرین مستقیما به رشته ی زبان و بطور کلی تدریس مرتبط نبود، اما از دید دیگر از جمله ملزومات رشته تحصیلی ما به شمار میرفت.
در ابتدای کار دکتر روزلینا با انجام تمرین هایی نظیر: تمرین بروز احساسات در موقعیت های مختلف، انتخاب شخصیت های مختلف( نوجوان 18 ساله، مادربزرگ 80 ساله، خانم شاغل 30 ساله) و بازی به جای آنها، تمرین اعتماد به نفس به صورت ایستادن به شکل دایره و نمایش یکی از قابلیت هایمان، از ما خواستند تا جدای از حالات چهره، زبان بدن خود را نیز با آن هماهنگ کرده و در حین اجرا به ما کمک میکردند.
نکته ای که بارها اساتیدمان به ما یادآور شده بودند که دبیر و بالاخص دبیر زبان میبایست جدای از تدریس، بازیگر خوبی باشد چرا که رساندن مفاهیم آن هم به زبان دیگر، خود چالش بزرگی است و نیازمند هنر بازیگری معلم، جهت تعدیل این چالش است.
پس از انجام حرکات در قسمت دوم از برنامه امروز به سراغ بازی نمایشنامه ی کوتاهی که از جانب ایشان در اختیار ما قرار گرفت رفتیم که خالی از لطف نبود.
نمایشی که ابتدا با تعیین نقش ها و بازی اولیه و بطور نشسته بر روی سن انجام شد و در مرحله بعد به شکل یک بازی واقعی ادامه یافت.
قبل از اجرای دومین بازی به همراه دکتر روزلینا چند تمرین صدا جهت آماده سازی مان برای ادای جملات و رسایی و تقویت صدایمان انجام دادیم که بسیار مثمره ثمر واقع شد.
در انتهای برنامه امروز نیز پس از صحبت با ایشان و تبادل اطلاعات پیرامون مسائلی همچون ساختار دانشگاه فرهنگیان و ساختار فرهنگی کشورمان،گرفتن عکس یادگاری و اهدای یادبودمان به ایشان، سالن آمفی تئاتر را ترک گفته و به محل کالج خود رفتیم.
( به قلم مینا تواضعی)