معلم شدن خلقی دیگر و تولدی تازه است

به گزارش روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی،  محمود مهر محمدی در دومین همایش دانش آموختگی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی با اشاره به اینکه  باور داریم معلم شدن خلقی دیگر و تولدی تازه است گفت: لحظه با شکوه پوشیدن ردای معلمی توسط جمعی از دانش اموختگان دانشگاه فرهنگیان را به نظاره نشستیم. نومعلمان عزیز و دوست داشتنی عرصه معلمی هستند که پس از دوره 4 ساله مام تربیت معلم، چشم به جهان تعلیم و تربیت گشوده اند.

وی افزود: این تولد مبارک را باید هم به مام و هم به فرزند تبریک گفت و برای تک تک آنها عمر با عزت و حسن عاقبت طلب کرد.

دکتر مهرمحمدی با تاکید بر اینکه عمر با عزت و حسن عاقبت به سادگی بدست نمی آید خاطرنشان کرد: عالم مدرسه و عالم معلمی می تواند عالمی تاریک و هولناک یا عالمی روشن و تابناک باشد.این عالم را هر نومعلمی برای خود می سازد.

وی ادامه داد: دیگران نیز در این زمینه وظیفه مندند، خصوصا مام تربیت معلم که دانشگاه فرهنگیان است و به ویژه آموزش و پرورش و مدرسه که بستر و محیط مساعد رشد را باید فراهم اورند، اما عشق، صبر و استقامت،  عزم و اراده،  تلاش و جهد، مقاومت برای نیل به هدف، توجه به وظیفه مندی اخلاقی معلم و...  از سوی نومعلمان سهم بیشتر و تعیین کننده تری برای تعیین میزان تاریکی و روشنی این تجربه یا هولناکی و تابناکی ان دارد... "تقدیر حرفه ای شما در دستان خودتان است".... اما شاکرا و اما کفورا

سرپرست دانشگاه فرهنگیان در بخش دیگری از سخنان خود گفت: باورها، ارزش ها و کنش های فردی و جمعی که نشان دهد شما نسل جدیدی از معلمان را نمایندگی می کنید و آرزوی تغییر و تحول و ارتقاء کیفیت ها را در سر می پرورانید، روایتی از این که چگونه شکر نعمت معلم شدن را بجا آوریم.

وی در ادامه با اشاره به  پیش نویس منشور نومعلمی، نخستین مطلب را  آمادگی ورود به محیط شغلی حساس و پر مسوولیتی که طبعا استرس زاست بر شمرد و گفت: بی تردید بدو ورود به کار  همه چیز باب میل نخواهد بود و در همه موارد امور آنطور که شما می خواهید پیش نمی رود، این آمادگی شما را مقاوم تر می سازد. دوره های آموزشی مدیریت استرس هم می تواند کمک حال باشد.

دکتر مهرمحمدی ادامه داد: فرصت های رشد و بالندگی به دست شما (و البته اگر خوش شانس باشید همکارانتان)  ساخته می شوند، از آسمان نازل نمی شوند. فعالانه این جهت را دنبال کنید و در ساخت این فرصت ها برای خود و دیگران نقش داشته باشید.

وی با تاکید بر اینکه قرارگرفتن در شبکه ارتباط و پشتیبانی حرفه ای بسیار تعیین کننده است گفت:  بسیاری از این شبکه ها موجود هستند که باید آنها را بیابید و به آنها بپیوندید و مواردی را شما باید پی ریزی و تاسیس کنید بسازید.

سرپرست دانشگاه فرهنگیان خاطر نشان کرد، فرهنگ مدرسه یا الگوهای آموخته شده رفتار آموزشی و تربیتی دیگر معلمان را می توان به تدریج و با آهستگی، با اقدامات سنجیده و سازمان یافته تحت تاثیر مثبت قرار داد و در آن تغییرات ایجاد کرد و گفت: نه مقهور فرهنگ غالب شوید و مایوس از تغییر،  نه انتظار تغییر دفعی و فوری داشته باشید و در نتیجه دیگران را از خود برانید.

وی در ادامه توصیه های خود به نومعلمان ادامه داد: مراجع قدرت حرفه ای در مدرسه،  بویژه مدیر را به رسمیت بشناسید و تقویت رابطه شخصی ( انسانی، عاطفی) و تعاملات حرفه ای خود با آن ها را در اولویت قرار دهید.

دکتر مهرمحمدی ادامه داد: مراجع قدرت اجتماعی محلی را بشناسید و تلاش کنید از ظرفیت و تجارب آنها برای تحقق اهداف حرفه ای کمک بگیرید.

مورد بعدی که وی مورد توجه قرار داد تعامل با والدین بود و گفت: از تعامل با والدین فرصت بسازید، نوعا استعداد تبدیل شدن به مانع و تهدید را دارند، اعتماد انان را با هر ترفندی که می توانید به خود جلب کنید.

مطالعه و یادگیری در گستره ای فراتر از حوزه تدریس و تخصص نگته دیگری بود که سرپرست دانشگاه فرهنگیان به آن اشاره کرد و گفت: این امر دست یابی به اقتدار و مرجعیت شما را که سخت به آن نیاز دارید شتاب می بخشد.

وی ادامه داد:  هیچگاه معلمی را شغل نپندارید و ارزش آن را به پول و درآمد ناشی از آن گره نزنید. در این که معیشت معلمان در جامعه ای که می خواهد روی سعادت و توسعه را ببیند باید در حد اعلی تامین شود شکی نیست، اما شما معلمی را از دید وسیله ای برای امرار معاش ننگرید و قدر و ارزشش حقیقی اش تا قدر و ارزش اعتباری مخلوط نکنید.

دکتر مهرمحمدی خاطرنشان کرد: برای کسب اقتدار و مرجعیت،  تسلط به تکنولوژی جدید و استفاده بجا و بهینه از آن بسیار نقش دارد. از توانمندسازی خود در این زمینه غفلت نورزید تا از چشم بچه ها و والدین نیفتید.

وی در پایان و به عنوان مورد نهایی به صداقت معلمی تاکید کرد و گفت: صداقت معلمی حکم می کند که خود را دانای کل( همه چیز) جلوه ندهید، در پی شکل گیری  نقش رفیق شفیق غمخوار، راهنما و تسهیل گر در ذهن مخاطب باشید. تظاهر به دانستن همه چیز نکنید، چون عین ناراستی است.