شهید سید عبدالحسین موسوی پور شهواری

شهید سید عبدالحسین موسوی پور شهواری، در خانواده ای مذهبی  در استان هرمزگان چشم به جهان گشود.

این شهید بزرگوار دانشجوی کاردانی علوم تجربی، از افراد فعال و خیر مسجد اصغریه بود. از طریق مسجد به فقرا و نیازمندان کمک می کرد. در نماز جماعت شرکت می نمود و به نماز اول وقت اهمیت زیادی می داد. پس از اتمام تحصیل، دفاع از اسلام و اعتقادات خود را بر هر کار دیگری مقدم دانست و در جبهه حاضر شد و به عنوان آر.پی.چی زن به صف دیگر رزمندگان اسلام پیوست، این حضور آنقدر ادامه یافت تا هفتم بهمن  1365 در عملیات کربلای 5، پاسگاه زید به اجداد مطهرش پیوست.

فراز هایی از وصیت نامه دانشجو معلم شهید:

سپاس خداوند را که این همه کرامت و این همه عزت به خاندان ما عطا کرد، افتخار نبوت، افتخار شهادت، شهید یعنی حاضر، کسانی که مرگ سرخ را به دست خویش به عنوان نشان دادن عشق خویش به حقیقتی که دارد بر می گزیند و به عنوان تنها سلاح برای جهاد در راه ارزش های بزرگی که دارد انتخاب می کنند.شهیدان شاهد ناظرند، نه تنها در پیشگاه خدا، در پیشگاه خلق نیز و در هر عصر و قرنی و هر زمانی و زمینی و آنها که تن به هر ذلتی می دهند تا زنده بمانند. مرده های خاموش و پلید تاریخ اند و ببینید آیا کسانی که سخاوتمندانه با حسین به قتلگاه خویش آمدند و مرگ خویش را انتخاب کردند در حای که صدها گریزگاه آبرومندانه برای ماندانشان بود.

شهید همچون قلبی به اندام های خشک مرده و بی رمق جامعه خون خویش را می رساند. بزرگترین معجزه شهادت این است که به یک نسل، ایمان جدید به خویش را می بخشد شهید حاضر است و همیشه جاوید.