هم اندیشی گسترش نقش فناوری اطلاعات در یاددهی و یادگیری

اولین کنفرانس ملی فرصت ها و پیشرفت های فناوری اطلاعات و ارتباطات (حوزه تخصصی آموزش) که دوشنبه 8 آبان در پژوهشکده فناوری اطلاعات و ارتباطات برگزار شد، در بخش عصرگاهی خود با هم اندیشی "گسترش نقش فناوری اطلاعات در یاددهی و یادگیری " با حضور دکتر کامبیز بدیعی، دکتر آهنگری و دکتر محمودی پیگیری شد.

 در این بخش از برگزاری همایش دکتر آهنگری ضمن اشاره بر تفاوت نقش IT در حوزه های مختلف بر نفوذ و نقش فناوری اطلاعات در تمام ابعاد زندگی مردم جهان، گفت: شتاب نفوذ فناوری اطلاعات در آموزش و یادگیری بر اساس انتظار پیش نرفت.

وی در ادامه به این بحث پرداخت که چرا ICT در حوزه آموزش مانند دیگر بخش ها ازجمله بانکداری الکترونیکی و ... با جهش مناسب حرکت نکرد و مورد مقبولیت قرار نگرفت.

دکتر آهنگری با بیان اینکه در حوزه Elearning  شیوه درست و مطلوب بکار گرفته نشد، خاطر نشان کرد: آغاز این بحث توسط مهندسین و با تکیه بر ابزارها می تواند از مهمترین دلایل ناکامی IT در حوزه یادگیری باشد.

وی در پاسخ به این پرسش که شان توسعه دهنده IT در حوزه یادگیری چیست و چه کسانی باید به این حوزه ورود پیدا کنند؟ افزود: برای استفاده از فناوری در حوزه یادگیری 2 مسیر وجود دارد، مسیر توسعه آموزش با ابزارهای IT که اغلب فضای یادگیری و یاددهی در ایران به این سمت رفته و مسیر یادگیری الکترونیکی با محوریت دانشجو و دانش آموز.

دکتر آهنگری نبود نگاه استراتژیک به این مقوله را موجب افزایش شکاف دانست و تصریح کرد: آنچه بچه ها را تربیت می کند ابزار IT نیست، استفاده از فناوری نقش معلم را از تدریس به راهنمای آموزشی تغییر می دهد.

وی در پایان اظهار کرد: یادگیری نهاد و سازمان نیست و تنها با محتوا و تعریف فرایند بدست نمی آید و باید معماری یادگیری داشته باشیم.

همچنین در بخش دیگری از این همایش، دکتر بدیعی چگونگی فراهم کردن محیط مناسب برای ارائه مفاهیم و جذب بهینه  آنها توسط دانش آموزان در پرتو استفاده از توانمندی های فناوری را مورد توجه قرار داد.

وی بیشترین میزان کاربرد رایانه توسط دانش آموزان را جستجو در فضای اینترنتی، دسترسی به منابع برای سوالات و معضلات ذهنی عنوان و تصریح کرد: در محیط آموزش و پرورش می بایست رغبت توانمندی های  استفاده از فضای مجازی برای جستن مجهولات ذهنی و یافتن پاسخ  را در دانش آموزان ایجاد کنیم.

دکتر بدیعی با بیان اینکه حضور دانش آموزان در کلاس بی شک شبهه و سوالاتی را در ذهنشان شکل می دهد افزود: وجود این سوالات فرصتی برای یادگیری خوب را به دانش آموز می دهد که الزاما ممکن است از طریق آموزشگر اتفاق نیفتد.

وی در ادامه اضافه کرد: برای پاسخ به شبهات دانش آموزان، استاد در جایگاه هدایت قرار می گیرد تا دانش آموزان پاسخ خود را از طریق تعامل مناسب و درست با موتورهای جستجوگر تامین کنند.

دکتر بدیعی جویش را یکی از قسمت های مهم رابطه یادگیری و یاددهی دانست و خاطر نشان کرد: تمرکز بر ترغیب و تشویق دانش آموزان در راستای جستجو برای مهیا ساختن پاسخ مناسب در قبال معضلات ذهنی، فضای خوبی را از لحاظ رشد فناورانه درمحیط آموزشی ایجاد خواهد کرد.

دکتر بدیعی در ادامه تصریح کرد: درگیر شدن در جستجو میل به دلیل یابی را افزایش می دهد هرچه فرد را بهتر و منطقی تر بتوانیم به سمت جستن ترغیب کنیم امید به یادگیری ارتقاء می یابد.

وی با بیان اینکه اگر دانش آموزان یاد بگیرند که بجویند تعامل بین محتوا و کاربر با حداکثر بهره وری اتفاق می افتد اظهار کرد: آنچه در یادگیری باید اتفاق بیفتد، ارتقاء و پرورش قریحه است که از طریق جویش بدست می آید و نقش معلم به مثابه راهنما برای پرورش قریحه است.